Kto podejmuje decyzję o zamknięciu przedszkola niepublicznego, jeżeli pojawi się podejrzenie zarażeniem koronawirusem? Jakie procedury należy wdrożyć? Nauczyciele pracują na podstawie umowy o pracę. Jeżeli przedszkole będzie nieczynne- jak należy postąpić? Czy zlecamy wszystkim pracownikom urlop wypoczynkowy?

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 i § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 410), a więc na mocy powszechnie obowiązującego przepisu (bez podejmowania decyzji przez dyrektora), w okresie od dnia 12 do 25 marca 2020 r. na obszarze kraju zostało ograniczone funkcjonowanie niepublicznych przedszkoli polegające na tym, że przedszkola nie prowadzą zajęć. Mogą zostać wydane kolejne rozporządzenia MEN dotyczące ograniczenia działalności przedszkoli w okresie po 25 marca 2020 r.
Zawieszenie zajęć dla dzieci nie zwalnia pracowników pedagogicznych i niepedagogicznych z obowiązku świadczenia pracy. Pracownikom niepedagogicznym oraz nauczycielom czasu nieobecności uczniów nie odlicza się z wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego w danym roku kalendarzowym, poza następującymi sytuacjami: 1) urlop został wcześniej uwzględniony w planie urlopów lub indywidualnie uzgodniony z dyrektorem i przypada na czas zawieszenia zajęć (art. 163 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, Dz. U. z 2019 r., poz. 1040 ze zm.); 2) pracownikom zostanie udzielony przez pracodawcę zaległy urlop z poprzedniego roku lub lat kalendarzowych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2006 r., I PK 124/05) albo 3) pracodawca udzieli urlopu pracownikom będącym w okresie wypowiedzenia umów o pracę (art. 1671 KP).
Pracodawca odpowiada za organizację czasu pracy pracowników przedszkola na podstawie art. 94 pkt 2 KP i powinien im polecić wykonywanie pracy w wymiarze odpowiadającym wymiarowi zatrudnienia, co może dotyczyć pracy zdalnej (poza siedzibą przedszkola) poleconej przez pracodawcę na podstawie art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374). Możliwe jest także powierzenie innej pracy zgodnej z kwalifikacjami pracownika i bez konieczności uzyskania jego zgody na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w roku kalendarzowym (art. 42 § 4 KP). Za przepracowany czas, zarówno w siedzibie przedszkola, jak i pracę zdalną, pracownikom przysługuje pełne wynagrodzenie za wykonaną pracę (art. 80 KP). Z kolei osoby, którym pracodawca nie przydzielił zadań służbowych w wymiarze zgodnym z wymiarem zatrudnienia, zachowują prawo do wynagrodzenia za gotowość do pracy (tzw. przestój) na podstawie art. 81 § 1 KP. Wynagrodzenie przestojowe oblicza się za godziny pozostawania w gotowości do pracy w danym miesiącu. Abu je obliczyć dzieli się miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu i mnoży przez liczbe godzin przestoju, zgodnie z § 4a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. z 2017 r. poz. 927). Zgodnie z art. 81 § 1 KP pracownikom otrzymującym wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania, określone stawką godzinową lub miesięczną, za przestój przysługuje 100% tego wynagrodzenia, jednak nie niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Wynagrodzenie to obejmuje wynagrodzenie zasadnicze bez dodatków, chyba że dane przedszkole niepubliczne przyznaje pracownikom także dodatki funkcyjne, które należy wówczas uwzględnić w płacy za przestój (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2000 r., I PKN 455/00; uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 grudnia 1986 r., III PZP 42/86 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2018 r., I PK 347/16).