Czy nauczyciel, który realizuje zajęcia edukacyjne z uczniami posiadającymi orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, w których wskazano potrzebę realizacji wybranych zajęć edukacyjnych indywidualnie z uczniem lub w grupie do pięciu uczniów, nabywa uprawnienia do wypłaty mu za te godziny dodatku do wynagrodzenia za warunki trudne?

Prowadzenie wybranych zajęć edukacyjnych z uczniem z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub w grupie do pięciu uczniów nie jest wymienione w § 8 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 416 ze zm.) jako praca w trudnych warunkach. Nie jest to bowiem nauczanie indywidualne dziecka zakwalifikowanego do kształcenia specjalnego, a właśnie takie nauczanie stanowi pracę w trudnych warunkach zgodnie z § 8 pkt 8 ww. rozporządzenia. Nauczanie indywidualne organizuje się dla uczniów, którym stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły w ich miejscu pobytu, na podstawie orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania, i obejmuje ono obowiązkowe zajęcia - art. 127 ust. 10 i 16 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 910) oraz § 1 i 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9.08.2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz.U. z 2017 r. poz. 1616). W konsekwencji nauczycielowi nie przysługuje dodatek za pracę w trudnych warunkach, o którym mowa w art. 34 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, Dz. U. z 2019 r., poz. 2215, skoro uczeń nie posiada dwóch orzeczeń (o potrzebie kształcenia specjalnego oraz o potrzebie nauczania indywidualnego) i nauczycielowi nie zostaje powierzone nauczanie indywidualne z takim uczniem.