Pracownica obsługi z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym jest zatrudniona od 1 sierpnia 2002 r. na czas nieokreślony, w wymiarze 1 etatu:

- 10 września 2019 r. urodziła dziecko,

- w okresie od 10 września 2019 r. do 27 stycznia 2020 r. przebywała na urlopie macierzyńskim,

- od 28 stycznia 2020 r. do 7 września 2020 r. przebywała na urlopie rodzicielskim,

- od 1 października 2020 r. do 31 sierpnia 2023 r. przebywa na urlopie wychowawczym.

Dnia 1 września 2023 r. pracownica wraca do pracy. Jaki wymiar urlopu wypoczynkowego przysługuje pracownicy za rok 2019, 2020, 2021, 2022, 2023? W związku z tym, że pracownicy przysługuje dodatkowy urlopu wypoczynkowego z tytułu posiadanego stopnia niepełnosprawności czy urlop przechodzi na kolejne lata? Który urlop, czy wypoczynkowy, czy dodatkowy urlop wypoczynkowy jest udzielany, jako pierwszy?

Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 100) osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego nabywa się po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.

Przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych określają tylko wymiar dodatkowego urlopu, nie wprowadzając innych reguł dotyczących wykorzystywania tego urlopu. Oznacza to, że przepisy dotyczące udzielania urlopu wypoczynkowego z Kodeksu pracy stosuje się do dodatkowego urlopu z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. W przypadku, w którym pracownik niepełnosprawny nie wykorzysta dodatkowego urlopu wypoczynkowego należy zastosować art. 168 k.p., zgodnie z którym urlop wypoczynkowy niewykorzystany w terminie należy pracownikowi udzielić najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego.

Zgodnie z art. 153 § 2 k.p. prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym . Oznacza to, że za rok 2019 i 2020 r. pracownik nabył prawo do 26 dni + 10 dni urlopu dodatkowego. W roku 2020 r. pracownik przeszedł na urlop wychowawczy. Dla ustalenia wymiaru urlopu wypoczynkowego w przypadku korzystania z urlopu wychowawczego należy zastosować przepisy dotyczące ustalania urlopu w wymiarze proporcjonalnym (art. 155¹ § 1 pkt 2 k.p.: w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlopu u kolejnego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego, a w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego – w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym.

Na podstawie art. 155² KP przepis art. 155¹ § 1 pkt 2 k.p. stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie urlopu wychowawczego.
Za rok 2021 r. i 2022 r. pracownicy nie przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego z uwagi na fakt przebywania na urlopie wychowawczym. Za rok 2023 r. przysługuje jej urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym do okresu pracy po powrocie z urlopu wychowawczego: 26 + 10=36 (wymiar urlopu z KP oraz dodatkowego urlopu dla osoby niepełnosprawnej) x 4/12) = 12. Za rok 2023 r. będzie jej do końca roku przysługiwało 12 dni urlopu.

W pierwszej kolejności należy udzielić urlopu „najstarszego”, z tym zastrzeżeniem, że prawo do urlopu wypoczynkowego przedawnia się z okresem 3 lat. Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się bądź z końcem roku kalendarzowego, za który urlop przysługuje, a jeśli urlop został przesunięty na kolejny rok – to z końcem września roku następnego. Jeżeli zatem urlop wypoczynkowy z roku 2019 r. został przesunięty na rok 2020 r., to termin jego przedawnienia upłynie z 30 września 2023.