Szkoła Współpracy. Uczniowie i rodzice kapitałem społecznym nowoczesnej szkoły.

– Jesteście liderami zmiany, która jest niezbędna i potrzebna – powiedziała w poniedziałek uczestnikom konferencji podsumowującej projekt „Szkoła współpracy. Uczniowie i rodzice kapitałem społecznym nowoczesnej szkoły” szefowa MEN.

W projekcie, w ciągu ostatnich dwóch lat, uczestniczyło ponad 1200 szkół i przedszkoli z całej Polski. Jego celem było zainicjowanie zmiany dotychczasowej formuły funkcjonowania środowiska szkolnego oraz zmiany w relacji pomiędzy nauczycielami, rodzicami i uczniami.

– Jeszcze nie tak dawno, rodzice przychodził do szkoły tylko po to, aby usłyszeć od nauczyciela, że ich dziecko coś zrobiło źle. Te czasy już minęły. Mam nadzieję, że po tym projekcie, będziecie przekonywać wszystkich do współpracy: szkoły, rodziców i dzieci – powiedziała Joanna Kluzik-Rostkowska.

„Szkoła Współpracy. Uczniowie i rodzice kapitałem społecznym nowoczesnej szkoły” to ogólnopolski, systemowy projekt Ministerstwa Edukacji Narodowej, realizowany w partnerstwie z Fundacją Rozwoju Demokracji Lokalnej Centrum Mazowsze.

Projekt – współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet III – Wysoka jakość systemu oświaty.

– Cieszę się, że tyle szkół wzięło udział w tym projekcie – powiedziała szefowa MEN. – W trakcie swoich wizyt, w wielu miejscach w Polsce czułam opór dyrektorów do współpracy z rodzicami. Wiem, że to niełatwe. Jednak polskiej szkole bardzo potrzebny jest model, który państwo wypracowaliście w tym projekcie – dodała minister Joanna Kluzik-Rostkowska.

W trakcie realizacji projektu podjęto szereg działań, polegających na m.in.:

pogłębieniu wiedzy w zakresie oczekiwań i postulatów nauczycieli, rodziców i uczniów i przeprowadzeniem badań na temat obecnych postaw oraz stanu współpracy w placówkach oświatowych,
rozpowszechnieniu idei współpracy,
wyposażeniu nauczycieli, dyrektorów, rodziców, uczniów w:

– wiedzę na temat prawa oświatowego, przysługujących im uprawnień i możliwości korzystania z nich w przyjazny sposób, a nie konfrontacyjny i roszczeniowy,
– umiejętności miękkie, takie jak np. zdolność komunikacji werbalnej i niewerbalnej, asertywność, empatia, umiejętność kooperacji, prowadzenia dialogu, przedstawianie właściwej argumentacji, rozwiązywania problemów, radzenia sobie ze stresem i porażkami,

wzmocnieniu udziału uczniów/samorządów uczniowskich, rodziców/rad rodziców/rad szkół w życiu szkoły, w tym zarządzanie kształceniem i wychowania z udziałem wszystkich zainteresowanych stron,
motywowaniu do podejmowania inicjatyw prowadzących do tworzenia się więzi, programów partnerskiej współpracy pomiędzy radami rodziców/szkół, samorządami uczniowskimi, nauczycielami i społecznością lokalną.

Działania w projekcie:

przeprowadzono szkolenia dla uczniów, rodziców, nauczycieli,
po szkoleniach odbywały się warsztaty: warsztat I i warsztat II (w odstępie ok. dwóch miesięcy), w których uczestniczyły szkoły w składzie: 2 nauczycieli, 2 rodziców i 2 uczniów, a przedszkola w składzie: 2 nauczycieli i 2 rodziców,
pomiędzy warsztatami szkoły i przedszkola przeprowadzały w swoich placówkach debaty oraz realizowały wspólne działania (zadania),
przeprowadzono warsztaty dla otoczenia szkoły, tzn. dla urzędników samorządowych oraz organizacji pozarządowych,
zorganizowano konkurs dobrych praktyk – zwycięzcy w nagrodę pojechali do Londynu i mieli okazję poznać funkcjonowanie i dobre praktyki angielskich szkół,
powstawały Szkolne Programy Aktywnej Współpracy (SPAW), które obejmują plany działań na dwa lata;
przeprowadzono badania na temat obecnych postaw oraz oczekiwań ww. grup w zakresie ich roli w środowisku szkolnym,
powołano Społeczny Komitet Doradczy jako instytucje opiniodawczą oraz promującą i wspierającą tworzenie produktów projektu.