Efektywna współpraca z instytucjami publicznymi?

Efektywna współpraca z instytucjami publicznymi rozumiana być może na dwa zasadniczo odmienne, choć – co ważne – wzajemnie niesprzeczne ze sobą sposoby. Pierwszy, zdecydowanie bardziej popularny, oznacza realizację zapisanych w ustawach wymagań względem placówek oświatowych. Liczba mnoga rzeczownika odczasownikowego (wymagań) jest w pełni uzasadniona, ponieważ oprócz prawa oświatowego, obszar współpracy przedszkoli i szkół z różnego typu instytucjami publicznymi znalazł się w wielu innych ustawach i rozporządzeniach.

Drugi sposób rozumienia współpracy dotyczy tego, co nie wynika wprost z literalnie rozumianego przepisu prawa, ale zgodne jest z tzw. duchem prawa, czyli w pewnym uproszczeniu akceptowaną społecznie regułą i niewypowiedzianym zamysłem ustawodawcy. Nie oznacza to jednak, że analogia do dwojakiego sposobu oznaczania zadań – podstawowych i z gwiazdką – jest właściwa. Pierwszy sposób nie jest ustawowym obowiązkiem, a drugi jego twórczym rozwinięciem lub czymś dodatkowym. Wręcz przeciwnie. Współpraca placówek oświatowych z instytucjami publicznymi powinna odbywać się nie tylko poprzez sztywny katalog nakazów, ale znacznie szerzej. Artykuł ten ma za zadanie przedstawić możliwe obszary współpracy, a także wskazać efektywne sposoby jej prowadzenia.  Szansa czy obowiązek? Prawo oświatowe w aktualnym brzmieniu, czyli ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r.[1], to jeden z najlepiej znanych aktów prawnych w kraju nad Wisłą. Już na etapie przygotowania do zawodu przyszli nauczyciele uczą się zapisów ustawy i niekiedy z trudem zdają (zazwyczaj wymagający) egzamin lub zaliczenie na ocenę. Później niemal na każdym etapie awansu zawodowego znajomość prawa oświatowego jest weryfikowana i to w dodatku wielokrotnie....